Een andere vraag is hoe men zich wenst voor te bereiden op een positief toekomstbeeld. De kans dat een goed draaiend bedrijf ooit verkocht wordt, is immers zeer reëel. De vraag is dan of het private vastgoed mee zal overgaan. Bij dergelijk type van vastgoed is dit slechts zelden het geval. Last minute het onroerend goed er uit halen, beperkt de mogelijkheden aanzienlijk en stuwt de fiscale kosten/risico’s vaak de hoogte in. Goed voorbereid zijn op de exit betaalt zichzelf in honderdvoud terug.

Om die reden is het vaak ook af te raden om de volle eigendom van een private woning met de vennootschap te kopen. De meest zuivere oplossing lijkt dus alsnog om het pand te verhuren aan de vennootschap, zij het dat het niet altijd kan en zeker ook niet de meest lucratieve vorm is op het vlak van de andere doelstellingen. Zodoende komt het er meestal op neer om doelstellingen af te wegen en op die basis te kiezen voor de vormgeving die het meeste punten scoort.

Andermaal moet voor deze panden uit het duurdere segment rekening gehouden worden met de oplossingen die bedacht worden voor de voorgaande doelstellingen. Afhankelijk daarvan zal ook de toets aan de langetermijn-visie moeten gemaakt worden.

Last but not least wordt het soms als vervelend ervaren als het vruchtgebruik op de gezinswoning in vruchtgebruik in een vennootschap steekt van slechts één van de echtgenoten, in het bijzonder als die echtgenoot voor het einde van het vruchtgebruik komt te overlijden. De overblijvende partner wordt dan "opgezadeld" met een vruchtgebruik in een vennootschap waar men geen blijf meer mee weet. Indien gewenst, kan een dergelijk scenario op voorhand worden uitgesloten (zie hiernaast). Einde vruchtgebruik door overlijden